Extreme plastic uitdaging

Het fotograferen van het werk van Cecile van der Heiden bleek een forse uitdaging.
Ik heb in de loop der tijd werk van hele diverse kunstenaars met allerlei technieken gefotografeerd. Ik deed dat op locatie bij kunstenaars in de studio, in mijn eigen studio, maar ook bijvoorbeeld in het depot van het Stedelijk Museum Amsterdam.
Maar dit keer bij Cecile in haar studio hier aan het Amsterdamse Buyspad was anders. Het bleek veruit de lastigste uitdaging tot nu toe. Ik moest drie sessies uittrekken om de correcte lichtopstelling uit te vogelen. Maar het is gelukt!

Cecile maakt ondermeer objecten door het gieten van gekleurde plastics in vele lagen. Dit was de eerste categorie van haar werk die ik ging fotograferen. Bij het fotograferen hiervan waren er naast de correcte “stofuitdrukking” (het moet eruit zien als gegoten, glimmend, kleurig plastic in diverse lagen) meerdere andere uitdagingen.

Het fotograferen van de objecten opgehangen aan de muur in Cecile’s studio bleek op dag 1 al snel voor mij een “no go”. Het was de manier waarop haar werk eerder was gefotografeerd. De resulterende schaduw was misschien een bonus maar de uiterst tijdrovende nabewerking van de moeilijk weg te werken gestucte achtergond was echt een onoverkomelijk probleem.

Op dag 2 bleek met een opstelling van een object vrij hangend voor een witte achtergrondrol het super glimmende en deels doorzichtige materiaal uiterst overgevoelig voor overstraling en lichtlekkages terwijl we (voor een snelle nabewerking) een liefst zo puur wit mogelijke achtergrond wilden achter de “vrij en los” opgehangen objecten. Licht “lekte” echter ernstig vanaf de witte achtergrond rond en door de objecten en zorgde voor overstraling toen we met een achtergrondreflector vanaf de grond werkten. Tweede probleem was dat als er een fixatie werd aangebracht achter de objecten om ze horizontaal te houden die fixatie vaak overduidelijk in de uiteindelijke foto te zien was door de transparantie van sommige delen van het object. En dat bleek moeilijk weg te shoppen.

De achtergrondreflector staat 2 meter achter het te fotograferen object voor de witte achtergrondrol. Maar vergelijk het geel onderin met het geel bovenin en duidelijk is dan dat overstraling in deze opstelling een probleem is aan de onderkant. Het geel onderin is lichter dan bovenin terwijl het in het originele werk dezelfde kleur heeft.

Test 2 mislukte zo ook. Omdat het allemaal op locatie in de studio van Cecile moest gebeuren in plaats van in de eigen studio was alleen voor handen wat we dachten uit de eigen studio mee te moeten nemen. En dat was wederom te weinig. Dag 1 en 2 mislukt.

Dag 3 (vandaag, 29 januari 2020) was een heel stuk succesvoller. We zetten nu, in plaats van een achtergrondreflector vanaf de grond, twee van doorschiet paraplus voorziene flitskoppen diagonaal op de achtergrond in. Voor het horizontaal uitlijnen van de objecten gebruikten we een bijna doorzichtige, horizontaal gespannen kunststof draad tussen de statieven waaraan de objecten werden gehangen door middel van een schilderijen ophang systeem. Het fixeren van het object aan de horizontale draad werd gedaan met doorzichtige tape.

En zoals te zien op foto 1: mooie witte achtergrond (#fefefe al van zichzelf, daar word je blij van als je de nabewerking moet doen) en het wegwerken in de nabewerking van de van achter verlichte doorzichtige plastic ophang en horizontaal fixerende draden “a breeze”… Ook bij deze opdracht uiteindelijk weer de goede technische oplossing gevonden. Al kostte het dan meer tijd dan ooit eerder… De productie op de eerste dag dat de correcte lichtopstelling was gevonden was al met al nog best goed: 31 objecten.

Techniek:
Nikon D800, Nikkor 2.8/60 Macro objectief, tethered shooting via Nikon Camera Control op de 15″ Macbook Pro.
Broncolor Mobil generator en Broncolor Mobilite 1600J (op minimum flitsvermogen) voor de hoofdverlichting van de objecten indirect geflitst via Calumet flitsparaplu met witte lining tegen zilveren achtergrond.
Twee flitskoppen (Elinchrome en Genesis -Calumet-) beide op 100J vermogen kruislings op de achtergrond.

Recensie techniek:
Nikon en Broncolor onveranderd 100% betrouwbaar. 100% consistente prestaties. Voortdurende herhaalbaarheid.
Elinchrom RX One (nieuw aangeschaft voor deze opdracht) -linker flitskop op de foto- met Elinchrom (narrow) paraplu reflector en Calumet doorschiet paraplu 115cm: consistente lichtopbrengst. Geen noemenswaardige variatie opgemerkt bij de nabewerking.
Calumet Genesis 300J, al jaren in gebruik, voorzien van de ooit bijgeleverde Genesis wide reflector en daarom ter compensatie met (naamloze) 85cm doorschiet flitsparaplu. Geen noemenswaardige variatie opgemerkt bij de nabewerking.

PS: Een korte overweging was om het Broncolor Pulso agregaat en de bijbehorende flitskoppen ook nog vanuit de eigen studio mee te ‘schleppen’ naar de studio van Cecile voor het uitlichten van de achtergrond. Maar dat idee verwierp ik al snel: veel gesleep (had ik weer een Greenwheels huurauto voor nodig) en ik heb voor opdrachten lokaal ook apparatuur nodig. Maar ik had wel een extra flitskopje nodig voor de vereiste achtergronduitlichting. Daarom de aanschaf van die Elinchrom RX One (in de opruiming bij Calumet voor 99 euro ipv 177). Veel gemakkelijker te transporteren ook nog eens 🙂 En doet zijn werk. Naast de al aanwezige Calumet Genesis die eerst was ingezet met een achtergrondreflector had ik zo twee slave flitskoppen die in te zetten waren voor het perfect uitlichten van de achtergrond.