Cambo Wide 650 4×5 inch

Gisteravond arriveerde mijn nieuw aangeschafte camera. De zeer compacte Cambo Wide 650 van een paar jaartjes oud. Een, in principe zelfs uit de hand te gebruiken, 4×5 inch camera met 2cm links en rechts verstelling horizontaal of verticaal voor perspectief correctie. Met een 5.6/65mm Schneider Super Angulon multi-coated objectief, een 6×9 Horseman achterwand als bonus en een opsteekzoeker.
Driekwart jaar geleden ben ik uitgenodigd voor een expositie in the Holland Area Arts Council in Holland, Michigan, VS. Terwijl het aanvankelijk een expositie in de zomer van 2013 zou worden, besloot ik nieuw werk te gaan maken en vond ik dat ik meer tijd nodig had. Ik mik nu op zomer 2014.
Voor het nieuwe werk dat ik voor de Michigan expositie ga maken heb ik deze Cambo Wide 650 gekocht. Het thema, het onderwerp, de titel van het nieuwe werk is ‘… and the Dutch created the Netherlands’. Ik wil voor de expositie in Michigan aansluiten op de fascinatie voor ’typisch Nederlands’. En wat is er nou meer ’typisch Nederlands’ dan het feit dat wij ons landje hebben bevochten op het water en nog steeds moeten beschermen tegen het water. Hansje Brinker is niet voor niets een Amerikaans verzinsel.

Vandaag wilde ik natuurlijk gelijk testen. Daarom een rol 120 Kodak Portra 160VC (verlopen 11/2010) in de Horseman back geladen en om tien uur op weg naar de hoek Brouwersgracht – Prinsengracht om café Papeneiland nog maar weer eens vast te leggen.
Het was wel weer even wennen een technische camera. De routine moet duidelijk weer inslijpen:
– camera met matglas op statief plaatsen
– horizontaal zetten
– draadontspanner bevestigen
– sluiter open
– diafragma geheel openen
– kaderen op het matglas
– lichtjes verstellen tijdens het kaderen
– scherpstellen
– sluiter sluiten
– licht meten
– sluitertijd instellen
– diafragma instellen
– matglas verwijderen
– horseman back plaatsen
– sluiter spannen
– nog even kijken of sluiter echt gesloten is
– schuif uit de Horseman trekken
– afdrukken
– Horseman transporteren
Een kleine twintig handelingen. En dit is de simpelste manier om met deze camera te fotograferen. Toch wel iets anders dan de simpelste manier met een digitale camera. Gewoon op P ingesteld houden, autofocus altijd aan. Kwestie van aanzetten, richten en klikken. Overigens is mijn praktijk van het fotograferen met een digitale camera uiteraard iets gecompliceerder dan de ‘simpelste manier’ ;-).

Daarom ging er vanochtend natuurlijk ook van alles mis. Gebrek aan ingeslepen routine. Vier van de acht 6×9 negatieven zijn bij voorbaat al kansloos. Twee keer vergeten de Horseman te transporteren (dus dubbele belichting) en twee maal vergeten de schuif uit de Horseman te trekken en daarna natuurlijk juist wél getransporteerd.

Porta gelijk gebracht naar Nivo Schweitzer op de Haarlemmerdijk. Morgen de negatieven terug. Ik ben benieuwd naar de 4 correct belichte.

De Portra bleek goed belicht. Ben blij om te merken, na gewend te zijn geraakt aan het gemak van even snel terugkijken op de display bij digitaal, dat ik ook gewoon nog steeds film goed kan belichten met een hand belichtingsmeter en een oog voor gewenste correcties. De ansichtkaarten-edelkitsch van het standaardhoekje voor testen (Café Papeneiland op de hoek van Brouwersgracht en Prinsengracht) ziet er okay uit na kleurcorrecties in Photoshop. De Portra met een verloopdatum van 11/2010 die gewoon in een kast in de voorkamer had gelegen en niet in een koelkast bleek toch wel een lelijke, blauw-groenige kleurzweem te hebben gekregen over de tijd.